jueves, 20 de mayo de 2010

O faro de Arealonga

A autora deste libro é Uxía Casal.
Este libro trata dunha rapaza chamada Rosalía que vivía nun piso con súa irmá. Ela decidi un día volver para a súa vila natal, que era Arealonga. Cando regresou, toda a familia púxose moi contenta de volver vela. Rosalía tiña ganas de ver a Néstor, que era un gran amigo seu. Un día pasou algo estraño en Arealonga e foi que desaparecían rochas. Tamén desaparecera o can de Rosalía, Carrizo. Ela contoulle ao seu amigo que esas rochas desapareceran e brillaban cando ela non estaba alí. Un veciño de Arealonga contoulle a Rosalía e a súa irmá Tareixa que vira a un xaponés preto das pedras. Elas estrañáronse. Rosalía preguntoulle ao veciño se sabía onde vivía o xaponés Taky. Díxollo e ela quedou con el para que lle contase o que pasaba. De alí a uns días, Rosalía volveu ao peirao onde estaban as rochas. Néstor díxolle a Rosalía que traballara co xaponés na mesma corporación. Néstor intentara deixar esa corporación porque sospeitaba que Taky matara a un compañeiro e ela decidiu quedar con Taky para que lle contase a súa versión. O can de Rosalía desaparecera e ela atopouno na planta baixa da casa de Néstor cando foi falar con el, pero o can apareceu cun reducido tamaño porque Néstor fixera un experimento para probar o proxecto que inventara.
Ao día seguinte, volveu ao soto e atopou a Néstor morto dentro dunha bolsa e o seu can xa estaba de tamaño normal de novo. Un día, citárona para que fose a un bar e alí atopouse con Néstor, ela asombrouse. Despois de falaren, marcharon do bar e,ao saír, secuestráronos. Néstor logrou escapar e seguiu modificando o APERTA, que era o seu proxecto. El probou o APERTA con Taki e deixouno anano. Despois probouno consigo mesmo e clonouse, co que despois o seu clon ameazábao. Rosalía, antes de que chegasen os xaponeses a onda ela, logrou escapar e foi ata unha praia onde descubriu o cadáver de Taki destrozado. Sospeitan que o mataron os seus compañeiros, os xaponeses. Ao final, Rosalía decide...

Se queres saber o seu final, a lelo.

NOTA:5

No hay comentarios: