miércoles, 21 de enero de 2009

Gárgola


Este libro é o último do 1º trimestre e o 1º do segundo trimestre. O seu autor é Carlos Vila Sexto
e o libro é de terror.
Jeremy é un rapaz novo e solitario, sempre apartado dos demais. Unha noite tivo un soño bastante raro. Encontrábase na entrada do cemiterio, coas portas abertas e case arrincadas. No soño Jeremy entraba nese cemiterio, mirando a todas as tumbas, ata que chegaba a unha colina onde había xente, ao parecer nun enterro. Pero Jeremy viu algo á súa esquerda, onde había un bosque. Era unha persoa tapada ata a cabeza e medio escondida no bosque, así que Jeremy correu cara alí. Ao chegar á entrada do que parecía o camiño cara o bosque, parouse, porque lle dera un ataque repentino de medo. Ó darse a volta para marchar tropezou cunha rapaza, pero non era normal, tiña a cara pálida e a pel caída, mellor dito só tiña pel e ósos, non tiña carne. Jeremy asustouse e volveuse para escapar pero había un burato, parecía unha tumba, no que caeu. Despertouse enchoupado en suor e berrando no medio da noite, polo que seu pai asustouse e foi xunto a el, maldicindo a "ela".
Ao día seguinte Jeremy facía unha recollida de caixas no desván, mentras seu pai traballaba nunha escultura. Jeremy atopou nunha caixa unha foto dunha muller e un home, abrazados. Soupo que o home era seu pai, e deduceu que a muller sería súa nai. A noite seguinte tivo o soño, pero esta vez a rapaza falou con Jeremy, e doulle unhos nomes, que Jeremy non coñecía de nada. Ó día seguinte falou con Circuíto, un amigo informático de Jeremy. Díxolle que lle axudara a buscar eses nomes, así que foron á casa de Circuíto e entraron nos arquivos da policía, pero as persoas con eses nomes desapareceran ou morreran, todos o mesmo día, todos menos un. Jeremy planeou ir á súa casa, así que cando seu pai marchou expoñer a escultura, Jeremy marchou cara Smithsville en busca dese home. Ó chegar ali o home contoulle toda a historia, ata que foi pechar unha ventá e a Gárgola matouno.
O home déralle a Jeremy unha foto cunha parte rodeada, así que cando Jeremy marchou de alí, asustado polo cadáver do home, buscou unha tenda de fotografía para ampliala, buscou por toda a vila e atopou só unha aberta, nesa tenda deixou a foto con moita presa e marchou para recollela ao día seguinte. Nesa noite o dono da tenda morreu.

Jeremy douse conta da noticia, e asustábase, sabía que a Gárgola ía por el. Cando volveu da vila, asustado pola morte do fotógrafo, entrou, e un segundo despois seu pai entra tamén.
Jeremy sentouno, e empezoulle a contar a historia. Seu pai botouse a chorar, e entre lágrimas, contoulle a historia. Tamén lle dixo a Jeremy que a Gárgola estaba alí, na súa casa. O rapaz foi á cociña e rebuscou nun caixón, collendo un coitelo. Subeu escaleiras arriba e, cando estaba en pose de alerta, encontrou un muro de xeso que antes non estaba alí. Con todas as súas forzas derribou o muro e veu unha porta que conducia ó tellado. Subeu entre arañeiras ata alí arriba, e ó saír topouse cunha tormenta moi forte, e coa Gárgola, alí, esperándoo. Jeremy asustouse e, amodo, arrimouse pouco a pouco á porta de saída, e a Gárgola non se movía. Chegou ó picaporte e nese intre a Gárgola abreu os ollos, feito que fixo que Jeremy caera polas escaleiras rompendo o nariz e unha perna. Estaba todo a oscuras, o que o fixo peor para Jeremy, porque tiña medo á escuridade. Cando a Gárgola se dispoñía a matalo entrou seu pai cun coitelo, pero a Gárgola non tardou nada en matalo. Despois achegábase a Jeremy e desenfundou o seu longo e afiado dedo e púxoo na fronte de Jeremy, e nese intre Jeremy sacou unha navalla....


Queres saber como acabou?


Gustoume moito, doulle un 8/10

Corredores de sombras

Este libro é o sexto que leo neste curso. O autor deste libro chámase Agustín Fernández Paz. Este libro trata dunha rapaza que se chama Clara. Ela mais seus pais ían todos os veráns de vacacións ó pazo dos Soutelo onde estaba a súa avoa. Cando a súa avoa morreu o seu pai decidiu ir vivir ó pazo. Como o pazo estaba algo deteriorado o pai de Clara decidiu arranxalo. Cando o estaban arranxando atoparon un cadáver soterrado no chan pero no pazo decidiron non darlle moita importacía, e deixárono pasar excepto Clara porque ela atopara un anel e quería saber máis sobre o morto.
Clara, un día foi dar un paseo polos arredores do pazo, e polo camiño atopou un rapaz que estaba roubando mazás. Ela chamoulle a atención e botouno do pazo. Ó seguinte día o rapaz non apareceu pero ó seguinte máis si, e soubo que o rapaz se chamaba Miguel. Ó final pouco a pouco Clara e Miguel fóronse facendo moi amigos. Un día Miguel decidiu levar a Clara ó lugar onde ía el cando quería estar só. A Clara encantoulle o lugar e alí déronse o primeiro bico e empezaron a saír máis a miúdo e a confiar un máis no outro. A mediados das vacacións veu o tío de Clara, Carlos.
Eles dous tiñan moita confianza un no outro e Clara contoulle o que pasara no pazo sobre o cadáver. A Carlos non o querian moito na casa porque era homosexual. Un día Miguel díxolle que se quería podía ir falar con súa avoa para que lle contase algo máis sobre a guerra e díxolle que súa avoa Rosalía nunca estivera namorada de seu avó Pablo, que sempre estivera namorada de Rafael. Despois de ir falar coa avoa de Miguel foi falar con outras persoas maiores que lle contaron que Pablo foi unha das persoas que tivo que mandar mata, pero que el nunca matara a ninguén, tamén lle contarón que Rafael desaparecera a mediados da guerra pero que sospeitaban que podía estar escondido no Pazo dos Soutelos.
Un día Clara decidiu ir ao cuarto que fora de súa avoa Rosalía e alí atopou unha caixiña que tiña dúas fotos e tres carta que llas escribira Rafael nas que lle dicía que estaba no Pazo e que a quería moito, pero como Rafael nunca volveu, deciciu que i a casar con Pablo por portase tan ben con Rafael. Pero a historia foi moi distinta e Rosalía nunca soubo a verdade.
Este libro gustoume moito porque tiña moita intriga e o final foi moi sorprendente e por iso lle dou un 8.

LAS CHICAS DE ALAMBRE



Este libro es de Jordi Sierra i Fabra. El personaje principal es Jon, un periodista que trabaja en las Zonas Interiores. Otras protagonistas son Vania y dos modelos más. Vania y sus amigas eran modelos pero tenían anorexia y estaban en las drogas. Sus dos amigas fallecieron por culpa de las drogas.
Cuando sus dos amigas murieron Vania desapareció sin dejar rastro y nadie sabía nada de ella. Jon fue a junto de su primer novio Nando Él era portero de una discoteca y trabajaba hasta muy tarde fisicamente él era corpulento y muy chulo. Cuando Jon llegó a casa de Nando, él estaba durmiendo, tan solo hacía dos horas que se acostara. Cuando Jon le dijo a Nando lo que quería el se quedó sin palabras y se negaba a hablar de ella. Entonces Jon le dijo que era importante que le contara todo lo que sabía ya que hacía diez años que pasara todo. Mucha gente dice que Vania se suicidó después de lo que pasó con sus dos amigas. Otros dicen que se casó y se fue a vivir fuera. Otros dicen que se marchó del país para poder olvidarse de todo su pasado y rehacer su vida. Pero eso todo Jon ya lo sabía así que no le sirvió de nada. Entonces se fue y quitó un billete para un vuelo a París. Allí vivía el ex marido de Vania. El padre y la mujer de quien las contrató, ya que su marido había fallecido. Antes de irse pasó por la oficina para despedirse de su madre y de la secretaria que le quería como a un hijo. Al terminar de despedirse se fue a hacer las maletas y como aún le sobraba tiempo se acostó un rato.

Se marchó a ver a la familia de Jesh. Al llegar allí la madre le abrió la puerta. Entonces Jon le enseñó la placa de periodista y la tarjeta de las Zonas Interiores. La madre lo invitó a pasar porque pensaba que venía a hablar de Bárbara, la hermana de Jesh. Pero no era así aunque ella no lo sabía y Jon le seguía la corriente hasta que llegase el momento oportuno para hablar de Jesh, pero no hizo falta porque ya la madre lo hizo. Después de un buen tiempo hablando llegó Bárbara. Jon quedó asombrado al ver la semejanza entre las dos. La madre al ver llegar a Bárbara se maarchó para que pudiasen hablar a solas. Entonces ella le contó todo lo que estaba haciendo, le contó que muy pronto estaría por todo el mundo, lo llevó a su habitación para enseñarle las fotos. Al llegar allí vio que había un corcho en el cual había una foto de las Chicas de Alambre con mujer. Esta era mayor que ellas. Entonces Jon le preguntó quién era ella. Bárbara le dijo que era la criada de Cyrille y también le dijo todo lo que sabía de Norainma. Al terminar Bárbara le invitó a tomar algo y Jon no pudo decir que no. Al día siguiente Jon se dirigió a casa de ella...
Ahora si queréis saber qué pasó con Vania y lo que le contó Norainma sólo tenéis que leer el libro.
Publicar entrada
La nota que yo le doy es un 8



miércoles, 14 de enero de 2009

Ariadna

Este libro titúlase Ariadna, o seu autor é Xosé Miranda.
Trata de dúas irmás xemelgas que, un día, a unha delas, tocoulle unha viaxe a un novo país que se sorteaba nos códigos de barras das caixas de cereais.
A esa viaxe íase nun cohete que tiña as paredes todas de cristal. Del non se podía baixar en ningún instante porque non había osíxeno fóra del.
Por alí sempre pasaba un rapaz que lle gustaba moito a unha das irmás pero nunca falou con el.
Cando chegaron ó novo planeta, só había catro ou cinco naves dalgúns millonarios.
Un día deron unha volta por alí e viron unha rapaza robot que cría que era humana e un rapaz que andaba mal e que tiña a mirada triste.Ó día seguinte decidiron ir cazar mamuts, as dúas irmás comezaron a cabrearse. E se queredes saber o final lede o libro.
Non me gustou moito porque non o entendín moi ben.
Nota:5


El curso en que me enamoré de ti

La autora de este libro se llama Blanca Álvarez. En este libro habla de un chico que se llama Carlos y tiene una hermana pequeña que se llama Beatriz. Su madre se llama Sandra. Cuando Carlos entra en la casa por primera vez y ve su habitación ésta muy asustado porque era la primera vez que veía su habitación y le parecía algo extaño. Carlos coleccionaba fotos de motos y le faltaba una foto de su colección. Sandra era la telefonista de sus hijos porque cuatro de cinco llamadas eran para sus hijos, Carlos y Beatriz.
Carlos un día se fue al mercado comercial. Su madre le dijo que no llegase más tarde de las diez porque a su padre le gustaba cenar con todos a la mesa. Carlos le dijo a su madre que a los profesores no le ha dado tiempo a mirarlo porque solo están en el principio de octubre. Su madre habla con su padre de su hijo y piensan que tiene las hormonas locas como las vacas. A Carlos y a su amigo Dani les gustaba la moto de un amigo. Pero ellos no tenían dinero para comprar la moto. Ellos están pensando cómo pueden conseguir dinero, a Carlos le ha dado una idea para conseguir dinero. Se acuerda que tiene a su compañera Marga. Carlos y Dani se fueron hasta casa de Marga para pedirle el dinero que le hacía falta. Marga le dijo que ella les da el dinero si empienzan a estudiar. Ellos han aceptado la condición y ella les ha dado los cien euros que le hacían falta y les regaló cincuenta euros más.
Ellos se fueron contentos para casa. Marga le dijo que ella estaba dispuesta a ayudar a cualquier compañero de la clase. Como Carlos no estudiaba nada, un día coge los libros y se fue para casa de Marga. Llegó a casa de Marga y estaba su madre en la casa, le dijo que entraría en la habitación de Marga que ella estaba allí. Marga estaba estudiando para un examen pero como prometió que le ayudaría en cualquier momento. Carlos fue hasta su casa para que le ayudase a hacer los deberes. A Dani le molaba Ana la chica que estaba por Carlos, todo era un lío. Marga era una chica muy guapa y le gustaba ayudar a toda la gente. El director del instituto le dijo a Marga que tenía que ayudar al nuevo chico.
El nuevo chico se llama Jorge y tiene diecinueve años. Jorge tuvo mala suerte porque su madre murió y su padre está en la cárcel y le queda mucho para salir. Marga esperó mucho para que viniese Jorge porque le gustaba conocerlo. Después del primer día de colegio, Jorge ya estaba acostumbrado. Cuando llegaba al colegio Jorge siempre estaba soló porque no le gustaba hablar con la gente y en los recreos quedaba siempre sólo. Al tercer día Marga empezó a hablar con él. Después Marga fue hablar con Dani y Carlos para decirle que habló con Jorge. Jorge era un chico muy grande que tenía un cuerpo lleno de músculos por trabajar. Un día llego el profesor Mariano de matemáticas y empezó hablar desde el principio de la puerta. Ignacio empezó a molestar a Jorge llamándolo huérfano y le tiraba bolas de papel a la cabeza.
Después en el recréo Ignacio lo molesta otravez, Jorge se pone nervioso y empieza apretarle el cuello y Ignacio empieza a gritar. Despues de que el profesor Mariano le dijo a Jorge que le dejaba en paz a Ignacio, empezó gritar y insultar a Jorge. El segundo día Jorge quedo en el centro porque como toda la gente sabía que Ignacio tiene amigos peligrosos y que estuvieron en la cárcel. El tercer día los amigos de Ignacio llegaron y le mandó un puñetazo en la nariz a Dani y el empezó a sangrar. Después los amigos de Ignacio preguntan donde esta Jorge. Pero Marga no quiere decir nada. Uno de los amigos empieza a darle golpes a Marga. Antes de que llegaría la guaria civil los amigos de Ignacio se fúeron escapando. El director llamo la ambulancia para que viniese porque Dani y por Marga. Después de que la ambulancia más la policia llegaron los cogieron y se fueron para el hospital.
Cuando Marga estaba en el hospital sus padres estaban siempre con ella. Sus amigos tambien estaban en el hospital. Después de que Marga salió del hospital fue hablar con el director para que Jorge podía volver al colegio. Si queréis saber el final de este libro tenéis que leerlo. Le doy un 8.

jueves, 8 de enero de 2009

ÁFRICA

Este trimestre imos comezar con xeografía. E no principio África. Xa podedes ir escribindo palabras que vos suxiran as fotos de abaixo tiradas da vida cotiá dese continente.

  • Despois atrévete con esta actividade e estoutra e logo elabora ti este mapa
  • E agora imos con estoutro mapa
  • Para saber o máis esencial deste continente chuza aquí. E despois nestrouto sitio. E agora que xa sabes tantas cousas, bótalle unha ollada ao mapa das relixións e ao das linguas de África.
  • E se queres estar ao día dalgunha das situacións máis críticas polas que está pasando este continente infórmate, por exemplo, na prensa diaria.
ÁFRICA 100 FOTÓGRAFOS