jueves, 5 de noviembre de 2009

Os dous de sempre

Este libro esta escrito por Alfonso R. Castelao.
Este libro trata de dous rapaces, Pedriño e Rañolas, que se coñecen no colexio. O Pedriño era un larpeiro e o Rañolas un eivado físico. Un día Rañolas decide marchar da cidade polo mundo adiante para facerse un home, e Pedriño a causa de súa tía empeza a estudar para crego, logo como non valía meteuse de axudante de secretario no concello e aos dous días botárono fóra. Ao cabo dun tempo ao Rañolas regaláronlle un burro. Este atopouse cun afiador ourensán e puxéronse de camiño aos Pirineos. Pasaron a fronteira polo medio dunha alambrada, pola que o burro non podía pasar. Cando estaban no estranxeiro o burro apareceu de súpeto todo mancado, andou unhas cantas leguas e morreu. Rañolas e mais o afiador chegaron a París, alí separáronse e cada un foi polo seu lado. Ao final Pedro casou, e por causa da xente burlarse del, un día levantouse da cama pola mañá e intentou matar a sogra. Esta non morreu, e dende aquela Pedro foi respectado en todo o pobo. En cambio Rañolas que o tiña todo, traballo, cartos, etc. un día á noitiña meteuse dinamita na boca prendeu a mecha e matouse.
Este libro gustoume e por iso a miña nota e un 9.

1 comentario:

Anónimo dijo...

gracias