lunes, 2 de marzo de 2009

Pel de Lobo


Xose Miranda escribiu este libro, chamado Pel de lobo. Esta historia trata dun rapaz de dezasete anos que vive con seus pais e o seu querido can Bal nunha casa, non moi luxosa. Seu pai é un recoñecido cazador, que vive diso, da caza. Un día chega un estraño home á casa do rapaz, e pídelle ó seu pai que mate un lobo moi grande e raro. O pai do rapaz non cre a ese home estraño xa que a historia que lle conta non é crible, pero o home ensínalle unhas rabuñaduras que verifican a historia. Cando están de camiño cara a aldea xa oíron uns lobos oubear. De noite chegaron a unha casa onde vivían unha "señora" e outra muller. A "señora" díxolles que non se ían enfrentar a un lobo normal, xa que se contaba que eran dous lobishomes. Un negro e un branco, grandes e cunha mentalidade humana. Ningún cazador era capaz de cazalo. Xa recorreran a unha chea de cazadores e, como oíran as historias do pai do rapaz, chamárono a el. Explicáronlle como era e como actuaba o lobo. Despois de pasar a noite na casa da "señora", e esperar ata a seguinte noite para ir á cazar. Volveron sin os lobos que buscaban. De camiño toparon unha casa grande con dúas rapazas, das cales unha delas gustáballe ó rapaz. Unha rubia e gorda e outra morena e delgada. Unha tímida e a outra lanzada. Esa noite comeron todos na casa da "señora", que se chamaba Rosa dos Chantos. Nela tiveron unha discusión por mor do lobishome. Todos crían que si era un lobishome menos as rapazas e o seu pai. Nesa noite estaban todos durmindo e oíase un ruído fóra, así que Puga, o fillo do cazador, levantouse para mirar que era. Pola fiestra veu que era un lobo negro. Negro e grande. Despois veu que a porta se abría, así que foi cerrala rapidamente e veu o fociño do lobo. Os veciños xa cansos, decidiron entre todos facerlle unha redada ós lobos, así que esperaron a noite para empezar. Cando xa estaban preparados, uns homes foron espantar ós lobos para que caeran nunha zanxa que previamente cavaran. O resto estaba detras da zanxa por se algún lobo lograba escapar. Empezou todo, e todos vían que os lobos que pillaban eran os normais, nin rastro dos lobishomes. Pero era cuestión de tempo. Apareceron os lobos grandes e empezaron a facer estragos. Mataron a moitos. O pai de Puga, Fulxencio, estaba no medio do campo apuntando coa súa escopeta ó lobo negro cando este lle saltou enriba e lle tirou a escopeta. Puga correu a cubrirse nunha casiña que había por alí abandoada. Cando estab dentro escondido, o lobo negro entrou dentro. Puga escondeuse detras dunhos sacos. Cando estaba observando ó lobo, veu que se transformaba nunha rapaza que se quitaba unha pel negra de enriba. A rapaza era a filla do home que non cría no lobishome. Despois desto Puga queimou a pel de lobo negra e casouse coa rapaza.
Nota:7

No hay comentarios: