martes, 10 de marzo de 2009

A banda sen futuro

A autora deste libro é Marilar Aleixandre.

Este libro trata dunha chavala de dezaseis anos que empeza a prepararse para o colexio. Sae da casa con súa nai e vai á librería para comprar libros e libretas para o colexio.
Cando chega á librería ve nun periódico unha noticia que lle importaba moito. Cando empezou a lela douse conta que o seu grupo musical favorito desmontouse porque morreu Poch.
Ela tiña un amigo que se chamaba Ricardo que lle regalou un cd do seu grupo musical favorito dos anos 70. O cd chamábase: "El chico más palido de la playa de Gros".
Despois marchou para a súa casa e empezou a escoitar o cd e gustoulle moito. Despois de escoitar o cd foise para casa do seu amigo para pedirlle máis cd do grupo musical que lle gustaba moito. Ricardo gravoulle todos os discos de música que lle gustaban a el.
A chavala estaba na cama e pensaba que falaba con Poch. O Poch sempre cando ía aos concertos tiña o cabelo de punta, as gafas pegadas aos ollos, o micrófono metido na boca, parecía que o ía comer, parecía un chupa chups.
Ás veces o Poch tiña debaixo do micrófono un xamón. O segundo día súa nai dixolle que tiña que empezar a estudar para prepararse para o primeiro día de colexio.
Pero ela díxolle a súa nai que aínda quedaba tempo para estudar e que non empezara o colexio. A ela non lle gustaba estudar pero estaba obrigada por súa nai.
Ao siguiente día a chavala empezou a inventar cousas para non ir ao colexio. Pero foi igual ao colexio porque súa nai obrigouna a ir. Ela non quería ir ao colexio porque tiña o pelo rapado por unha emfermidade da pel. Cando chegou a clase os seus compañeiros empezáronlle a dicir que quitase o gorro pero ela non lle facía caso a ninguén. Unha compañeira súa empezou a preguntarlle por que levaba o gorro posto na cabeza. No recreo a rubia empezou a falar con ela pero ela non lle facía nin caso. Despois de moito tempo a Carlota empézalle a gustar un rapaz que vai ligar coa mellor amiga de ela. Dentro de dúas semanas Moncho namórase de Carlota e empezan a saír os dous. El dille que quite o gorro pero ela dixo que non quería porque ninguén lle veu a cabeza. Ela dixo que sen gorro era moi fea e a Moncho dáballe igual que a el gustáballe moito e non lle importaba o seu pelo Se queredes saber o final deste libro lédelo. Doulle un 9. Gustoume moito.

.

No hay comentarios: