miércoles, 26 de noviembre de 2008

PODEROSA


Este libro que lin titúlase Poderosa e o seu autor é Sérgio Klein.
Este libro fálanos dunha rapaza chamada Joana de 13 anos que lle gusta moito a literatura e gustaríalle nun futuro ser escritora. Ela vive cos seus pais, seu irmán e súa avoa. Súa nai sempre vai o salón de beleza, alí traballa Salete, un amigo dela. Salete tamén tiña a premonición de ver o futuro, e a nai da rapaza pediulle que lle mirara o futuro co seu marido. A rapaza tamén quería mirar o seu futuro, e Salete díxolle que ela tiña un don de facer todo.
Ao día seguinte no instituto a súa compañeira Danny puxera un pírsin e díxolle aos compañeiros da clase que se descubrían onde o puxera, podía darlle un bico nese sitio. Os rapaces pensaron nun sitio do seu corpo. Ao día seguinte un dos rapaces descubriu o sitio onde tiña o pírsin, pero o rapaz ao que lle tocou darlle o bico era o máis feo da clase. Danny non quería que lle dese o bico porque era o máis sucio da clase. Ela decidiu poñer outro pírsin noutra parte do seu corpo para que llo dese outro rapaz. Un día, o profesor de historia fixo grupos para facer un traballo. O grupo de Xoana era coa súa mellor amiga Danyelle e con Danny, a rapaza que peor lle caía. Xoana quería que quedasen na súa casa, pero as súas compañeiras non querían. Se ían a unha biblioteca podían rematar antes o traballo.
A Xoana non lle parecía unha boa idea porque a tecnoloxía non debía acabar coa literatura, como a poesía non debía acabar co teatro. Ao final quedaron na súa casa para o día seguinte e puxéronse a facer o traballo ata acabalo. Cando tiñan que presentar o traballo diante de toda a clase Xoana quixo facerlle competencia á súa inimiga Danny. Ela presentou o seu traballo pero o profesor e suspendeunas porque estaba mal. Elas fixérano sobre literatura en vez de algo sobre historia. Ao día seguinte tiveron que ir os pais ao instituto para falar cos profesores para que lle desen unha oportunidade. A directora deulle esa oportunidade e ela aceptou. Xoana púxose a facer o traballo e desta vez fixérao ben e elas aprobaron.
Na clase de Xoana había un rapaz chamado Guto que a ela lle gustaba, pero á súa inimiga Danny tamén lle gustaba. Un día a Xoana apareceulle unha nota cunha cita para ir ao cine. A ela esa letra parecíalle a de Guto. Xoana tamén tiña problemas na casa, porque seus pais estaban a punto de divorciarse. Ela vivía con súa nai e sempre ía visitar a seu pai á clínica.
Xoana, cando xa era o día da cita, ela foi a esa cita, estivo esperando a que chegase o rapaz pero, cando xa pasaba da hora, decatouse de que ninguén viña e entón marchou. Cando chegou á súa casa viu a seu pai xunto a súa nai sentados no sofá e vendo a televisión. A ela pereceulle moi ben que seus pais estivesen arreglando os problemas. Xoana estaba moi triste porque o rapaz máis guapo da clase lle dera plantón. Ela quería contarllo a súa avoa, pero ela estaba ocupada. Ao día seguinte Xoana máis seu irmán tiñan que quedar coa avoa. Ela tiña que facerlle a cea a seus netos, despois de cear estiveron vendo unhas fotos da infáncia de súa avoa. Elas estiveron falando dos noivos da avoa. A avoa preguntoulle se tiña algún namorado, e ela díxolle que si, que era Guto. A avoa preguntoulle polo seu número de teléfono e ela, despois de tanto insistir, deullo. Chamárono pero Xoana non quería falar con el porque lle daba vergoña. Despois a avoa deulle o teléfono e tivo que falar con el. Xoana aproveitou para preguntarlle por que lle dera plantón. El explicoullo todo. O motivo do plantón fora que ela se equivocara de sala. Ao día seguinte no recreo, Guto invitou a Xoana a ir ver o seu partido para dedicarlle un gol. Ela foi con moito gusto. Despois de rematar o partido, viu unha nota na súa mochila e o sair do instituto, ensinoulla a súa avoa e pola escritura díxolle que era de Guto.
Ao día seguinte, chegara a festa que ela estaba esperando tanto. A súa avoa foi levar ao rapaz para a casa da veciña para coidar del mentres elas ían á festa. A avoa tiña o problema de que non lle servía o vestido que lle prestaba Xoana. A rapaza,escribíu nun papel que súa avoa volvese ter trece anos para que lle servise o vestido e cando saíu do baño o que escribira Xoana, dera resultado. Chegada a hora, foron a festa, alí tiveron un problema co can que se chamaba Federico. O can lastimárase, todos estaban preocupados por se o can morría, e entón, Xoana escribiu nun papel que o can se curase e de alí a un pouco o can estaba xogando. Cando Xoana chegou a festa e viu que xa non estaba nin Guto nin súa avoa, ela marchou e de camiño para a casa, había unha parella bicándose. Ela non quería interrompelos pero ela tiña que pasar por alí. O mozo co que estaba esa rapaza era Guto, que se agachara detrás da árbore para que non o vise. A moza era a súa avoa, e ela chamou por Guto para presentarllo. Xoana cando el se dou a volta, douse conta de que era Guto e el marchou. Cando elas chegaron a casa, non discutiron nada porque non valía a pena. A avoa foi para o cuarto cambiarse mentres Xoana fora abrir a porta. Abriu a porta e era súa nai. Ela viña enfadada da súa lúa de mel porque estivera discutindo co seu marido. Súa nai quería ir saudar o seu fillo e a súa nai. Xoana non quería deixala ir, foi correndo detrás dela para impedir que fose e tropezou contra unha maleta e lastimou a man. Foron ao médico. Ó saír viu o profesor, que cando pasaron pola casa de Salete axudárona a desfacerse do seu ex-marido que coa axuda do profesor lográrono. Xoana deuse conta pola libreta de Junior que el era o seu namorado e ela díxollo á súa avoa e Junior foi correspondido. Ela dixo que ningún problema dos que ela tiña o solucionara coa súa literatura senón que se solucionaran sós. A súa avoa ao final volveu á súa idade normal e seus pais acabaron xuntos.
Eu doulle un 8

MISTERIO DEL COLLAR DESAPARECIDO



Este libro é de Enid Blyton. Cóntanos todas as aventuras que fan cinco nenos e nenas aos que lles gusta moito resolver misterios. Eles chámanse Larry, Fatty, Daisy, Pip, Bets e o can Buster; outro protagonista é o señor Goon. O señor Goon está sempre resolvendo misterios e aínda que el non lles diga nada aos rapaces eles sempre acaban enterándose de que trae algo entre mans, e sempre acaban eles metidos en todo e resolvendo os misterios antes que o señor Goon. A el fastídialle moito que cinco nenos e un can sexan capaces de resolver rápido algo no que el tardou moito tempo. Un dos misterios que resolveron foi o de que Fatty tiña que disfrazarse de algo e os seus amigos tiñan que descubrir quen era. Así foi. Fatty disfrazouse e os seus amigos foron en busca súa. Foilles moi dificil encontralo xa que era un día de feira, souberon que era Fatty porque Bet quería un globo. Ao principio Pip non llo quería comprar pero ela enfadouse moito, enton Pip deulle o diñeiro para que o comprase e eles marcharon mentres ela o compraba. Entón foi cando ela se decatou de que non era normal que tivera as mans sucias e as uñas tan limpiñas, e así foi como descubriu Bets o disfraz de Fatty. A Fatty gustáballe moito disfrazarse.Entón un día disfrazouse dun velliño que había no banco, ata o señor Goon chegou a confundilos, e levou a Fatty ao cárcere pensando que era o vello.
Agora se queredes saber que foi de Fatty e do vello o unico que tendes que facer e ler o libro.
A nota que eu lle dou é un 6

miércoles, 19 de noviembre de 2008

Os escaravellos voan á tardiña

A autora deste libro chámase María Gripe e é o segundo libro que leo de ela.
Este libro trata duns irmáns que se chaman Xonás e Anika e mais o seu amigo David que lle piden que se encarguen de coidar as plantas dunha casa no verán mentres que a súa dona non está.
Acababa de ser o cumple de Xonás e regaláranlle un magnetófono, e el todo contento grababa case todo pero despois cando escoitaban as cintas escoitaban cousas estrañas.
Un día cando estaban na casa, a Selandria (unha planta) empezóuselle a poñer rara e dirixíaselle cara as escaleira e entón eles subiron arriba e alí atoparon unhas cartas no chan sobre unha parella que se chamaba Emilie e Andreas. As cartas trouxeron moito que falar sobre todo por unha estatua exipcia de máis de 3.000 anos de antigüidade que tiña unha maldición e ata que as dúas estatuas se xuntasen non se acabaría a maldición.
Os tres rapaces puxéronse a buscar a estatua coa axuda dun cura pero ese traballo volvéuselle moi difícil porque non a atopaban. Buscárona nun montón de ataúdes, no Monte da Forca, na casa das plantas... En moitos sitios pero ao final déronse conta de que a estatua que debería de estar na súa cidade estaba na cidade do amigo de Andreas.
Entón eles chamaron ao museo e dixéronlle que tiñan que ser eles quen a buscasen.
Este libro a min gustoume moito e aconséllovolo porque é moi entretido.
A este libro doulle un 9.

Amor dos quinces anos, Marilyn


Este libro titúlase Amor dos quince anos, Marilyn.
O seu autor e Agustín Fernandez Paz.
Este libro trata dun home chamado, o Conde Dracula que tiña moita artrose.
El, un dia non aguantou máis e decidiu ir ó médico para que lle dera algún remedio.Omédico díxolle que o mellor era ir outra vez para Transilvania.
Pero o Conde non tiña un peso.
O médico, comentoulle que vendera o nicho para poder ter cartos, o Conde, díxolle que era millor que o vendera o médico porque a él, non había quen llo comprara.
O médico, puxo o anuncio no xornal e vendéuno, quitoulle os villetes, e o Conde marchou para Tansilvania.
De alí a un tempo apareceu un fantasma, el, era o segundo mais rico do pueblo.Porque a primeira era a moza do seu fillo.
Un dia, o fantasma díxolle a seu fillo que era o eredeiro das terras e da casa, pero sobre a casa había unha maldición para os que a erdaren. Era que tiña que resucitar cada vintecinco anos e logo reencarnarse, así durante un século.
Pero había unha solución para salv

arse que era...
Nota:5

miércoles, 12 de noviembre de 2008

Nace un campión

A autora deste libro é Ursula Heinze. Este é o terceiro libro que leo. As personaxes deste libro son Andi, Xerardo, Tomas, Ana María, Manolo, Pablo, Suso, Elisa. Andi e Tomas son irmáns. Ana María é a nai e Manolo o pai. Xerardo é o profesor da ximnasia e intenta facer exercicios de ximnasia con Andi e os seus compañeiros rinse del e o profesor bótaos fóra da clase; as rapazas están fóra xogando ao baloncesto. Andi cando chega á casa cóntalle todo ao seu irmán Tomás, pero el non lle fai moito caso porque non entende moito e tamén é moi pequeno. A súa avoa faille caso e dille que ten que estudar e intentar facer o que ten que facer. A súa avoa Elisa fai moitas cousas na casa, ela fai a comida, apréndelle cousas novas aos dous netos. Cando eles teñen un exame Elisa estuda con eles e axúdalle a facer os deberes, pero tamén ten un fallo porque estuda con eles o penúltimo día antes do exame, pero os pais non saben nada porque eles aproban sempre. Os dous irmáns están moi contentos porque os seus pais viaxaban por todo o mundo e cando chegaban a casa os fillos estaban moi contentos porque lle contaban todo o que facían nas viaxes. Un día prometéronlle que ían ir con eles ás excursións e ían ver moitas cousas e ían ver todo o mundo. Despois dun tempo a avoa veu que Andi chega á casa moi pálido e tiña os ollos colorados, pero a pena era que non quería contar nada, pero cando o seu irmán Tomás lle preguntaba el repondía a toda as preguntas. O segundo día Andi tiña un dor da barriga. Andi sempre antrenabase para as competicións de nadar. Como sabemos Andi sempre sabía ganar non sabía perder. Ao final dunha competición súa avoa díxolle que o campión non se nace o campión sae traballando e adestrando. Se queredes saber o final deste libro tedes que lelo. Doulle un 8.


As cousas claras


Este libro que lin titúlase As cousas claras. O seu autor é Xose A. Neira Cruz.
Trátase da historia duns rapaces dun instituto. Un dos profesores do instituto chamado Mon estaba no hospital enfermo. Un día os rapaces dixéranlle á directora que querían visitalo, pero non podían. Os rapaces marcharan para a casa e a directora Fina foi visitalo e non veu ningún cambio. Ao día seguinte os alumnos da clase de Mon tiñan que resolver algúns asuntos sobre o bar. Eles querían montar un bar pero os profesores decidiron que montaran unha tenda e que vendesen todo tipo de complementos e artículos como por exemplo preservativos. As nais estaban en contra diso. Un día o profesor Mon obrigou aos seus alumnos a ver películas porno. A raíz diso, os seus alumnos andaron dicindo que lle gustaban os homes.
A unha das rapazas non lle gustou que dixeran eso do profesor e entón intentou aclarar o tema. Ela, chamou a Mon e deixou as cousas claras e o profesor volveu ao instituto a dar clase con normalidade. Á rapaza parecíalle raro que o seu compañeiro Elías estivese tanto tempo sen asistir a clases, e entón Afonso tamén lle quixo axudar a saber que lle pasaba a Elías. Afonso e ela quedaron para mirar que ían facer. A rapaza ao día seguinte falou coa directora e preguntoulle onde vivía Elías, pero a directora non lle dixo nada. Unha das súas compañeiras díxolle o enderezo. Despois ela máis Afonso foron ata ese enderezo pero non lograron saber nada. A rapaza non se dou por vencida, e ela quixo saber todo sobre o que pasaba. Despois eles preguntaron nunha tenda algo sobre a súa vida, e lograron saber algo. Eles chamaron ao fontaneiro e dixéronlle que fose arranxar unha lavadora na súa casa. O fontaneiro foi e eles tiveron que inundar a casa para que parecese un estrago.
Cando o fontaneiro foi para arranxar a lavadora, a rapaza rouboulle as chaves que deixou encima da mesa a propósito. Afonso chamou o fontaneiro dende a rúa para mandalo ir arranxar algo na outra punta da cidade. Cando o fontaneiro marchou, a rapaza foi falar con Afonso. El díxolle que tiñan que ir ata a casa de Elías e intentaron abrir a porta cas chaves. Eles oíron un ruído e asustáronse. Chegoulle o fontaneiro e obrigou os rapaces a entrar á súa casa. O fontaneiro encerrounos e...
Non me gustou moito porque é un libro que me resultou algo aburrido.
Nota:5

Las Pelirrojas Traen Mala Suerte

O autor de este libro chámase Manuel L. Alonso.
Este libro trata dun rapaz que se chama Buenaventura que se marcha da casa porque seus pais lle berraron por traer malas notas.
O rapaz coñece os ocupas dunha fábrica e pídelle se pode quedar con eles. Alí coñece a unha moza que se chama Helena e se namora dela pero por desgracia o amor non é correspondido por Helena e Chico (que era como lle chamaban os seus amigos ocupas) intenta facer todo o posible para que Helena o queira. Os dous pasan aventuras moi intensas pero intentan estar sempre xuntos ata que ó final Helena e Chico sepáranse porque Helena marcha co seu mozo Juan.
Este é o terceiro libro que leo neste curso e gustoume pero ten un final bastante infeliz para Chico e a min non me gustan os finais infelices.

A este libro doulle un 6.