As cousas claras

Este libro que lin titúlase As cousas claras. O seu autor é Xose A. Neira Cruz.

Trátase da historia duns rapaces dun instituto. Un dos profesores do instituto chamado Mon estaba no hospital enfermo. Un día os rapaces dixéranlle á directora que querían visitalo, pero non podían. Os rapaces marcharan para a casa e a directora Fina foi visitalo e non veu ningún cambio. Ao día seguinte os alumnos da clase de Mon tiñan que resolver algúns asuntos sobre o bar. Eles querían montar un bar pero os profesores decidiron que montaran unha tenda e que vendesen todo tipo de complementos e artículos como por exemplo preservativos. As nais estaban en contra diso. Un día o profesor Mon obrigou aos seus alumnos a ver películas porno. A raíz diso, os seus alumnos andaron dicindo que lle gustaban os homes.

A unha das rapazas non lle gustou que dixeran eso do profesor e entón intentou aclarar o tema. Ela, chamou a Mon e deixou as cousas claras e o profesor volveu ao instituto a dar clase con normalidade. Á rapaza parecíalle raro que o seu compañeiro Elías estivese tanto tempo sen asistir a clases, e entón Afonso tamén lle quixo axudar a saber que lle pasaba a Elías. Afonso e ela quedaron para mirar que ían facer. A rapaza ao día seguinte falou coa directora e preguntoulle onde vivía Elías, pero a directora non lle dixo nada. Unha das súas compañeiras díxolle o enderezo. Despois ela máis Afonso foron ata ese enderezo pero non lograron saber nada. A rapaza non se dou por vencida, e ela quixo saber todo sobre o que pasaba. Despois eles preguntaron nunha tenda algo sobre a súa vida, e lograron saber algo. Eles chamaron ao fontaneiro e dixéronlle que fose arranxar unha lavadora na súa casa. O fontaneiro foi e eles tiveron que inundar a casa para que parecese un estrago.

Cando o fontaneiro foi para arranxar a lavadora, a rapaza rouboulle as chaves que deixou encima da mesa a propósito. Afonso chamou o fontaneiro dende a rúa para mandalo ir arranxar algo na outra punta da cidade. Cando o fontaneiro marchou, a rapaza foi falar con Afonso. El díxolle que tiñan que ir ata a casa de Elías e intentaron abrir a porta cas chaves. Eles oíron un ruído e asustáronse. Chegoulle o fontaneiro e obrigou os rapaces a entrar á súa casa. O fontaneiro encerrounos e...

Non me gustou moito porque é un libro que me resultou algo aburrido.
Nota:5