Dous anos despois

Este non é o título de ningún libro. Este é o título dunha aventura que vivimos nós os oito durante dous anos a razón de dúas horas por semana. Tanto tempo deu para moito: para poñerse de mal humor, para mudalo a mellor, para ir aos bungalós de Baiona, para ir de merenda, para saber moito de antroponimia, para rir, para coñecérmonos, ... Foi todo un pracer. Só desexo que a partir de hoxe o destino e as fadas vos sexan propicios. Si a vós. A ti Lucía Leticia. A ti Lucía. A ti Daniel. A ti Iván. A ti Guillermo. A ti Ramón e a ti Santi. Para todos, moita felicidade, moita alegría e sempre. Déixovos un vídeo de Mercedes Péon, Premio Nacional de Música 2008, que estivo hai algúns anos no centro e agardamos que volva vernos.

XVS