A escura luz do Tiber

A autora deste libro é Lola Gándara.

Este libro trátase dunha rapaza chamada Marcia. Ela era libre porque súa nai foi liberta de Roma. Súa nai morrera e entón ela quedou soa co seu padrasto que el quería que fose vivir a Séneca porque era a ilusión de súa nai. Ela foi para alá. Alí, en Roma, tratábana coma a súa propia filla, puxéronlle unha criada para ela soa. Paulina díxolle que a iban a pormar. Marcia ali coñeceu a un poeta que lle gustaba moito o que el facía e ela quería ser poeta coma él.Marcia tamén coñeceu a duas amigas que unha delas é a súa mellor amiga porque tamén era liberta.Ela tamén coñeceu a Tito Adrónico, que era o peiteador da Urbe. Era un peiteador moi bo e xa montara un salón grande. En Séneca imos todos peitearnos alí. As rapazas namoráranse duns mozos que había en Roma.Un día Marcia e Claudia foron dar unha volta e de súpeto escoitaron música na casa de Plautio. Miraron entre os arbustos no que viron unha festa de disfrazes que alí había. Elas viron a Lavinia no que se decataron de que por ese festexo era unha cristiá. Elas decidiron decirllo porque de todas formas Lavinia era a súa amiga.O final non lle dixeron nada.Un día houbo un incendio na cidade de Roma. Culparon a Marcia de que fora complice dunhas persoas que o prenderan. Meterona no cárcere e despois Tixelino quería forzala para que contase todo o que pasara, pero ela non lle dixo nada e entón deixárona en liberdade. Nese incendio, os xudeos matáron os cristiáns.

Un día, os gardas leváron a todos os nenos e mulleres para un soto de Roma nunha mina oculto. Alí, estaba Lavinia, a amiga de Marcia, e entón as tres amigas abrazáronsemoi contentas.Despois dun longo tempo, Marcia fixo dezasete anos, pero ela non estaba contenta porque ía facer un ano do terrible indendio.
En Roma empezaban unhas festas na casa de Tirana das que ela xa estaba farta de tanta xente nova e de cousas raras que ela presentía. Lucano e Séneca non podían aparecer pola Urbe e Marcia non sabía como avisalos ata que decidíuir ata xunto eles. Con ela tamén foi Ruth e Tirana. Elas intentaron cruzar un control que había no estreito e o final lográrono. Un día, Lucano matou a Séneca e entón prendérono. A Marcia, dixéronlle a verdade, a verdade de que o pai que a adoptara non era seu pai verdadeiro. Tamén lle dixéron que Lucano era seu irmán e por todo o mal que fixera, morrera dignamente. Marcia estaba namorada de Fabricio, o poeta, pero non podía casar con el, e Petronio quería casar con Marcia sen estáren namorados. O final, Marcia decide non casar e volver coas poesías de seu irmán Lucano e regresar o seu país natal.

A miña nota é un 6

A arquitectura musulmá

A cova das vacas mortas

O autor deste libro é Jaureguizar.

Trátase dun rapaz chamado Xoel que é de Negueira de Muniz. El vive coa súa nai, de orixe alemá, da aldea do Foxo. O rapaz tiña moitos problemas na súa casa, porque o seu avó estaba enfermo de alzéimer e usaba cueiros. O rapaz dedicáballe a el todo o seu tempo. Estaba tan canso desa vida que levaba, que soñaba con ser petroleiro. A súa vida cambiou cando lle atopou unhas cámaras de vídeo ao seu avó. O vello contoulle que fora director de cine e traballara cunha famosa actriz chamada Leni. Xoel coñeceu a unha rapaza chamada Iria, que lle axudou sempre que o precisou. Despois de tanto tempo, entre eses dous rapaces xurdiu o amor.Entre o avó de Xoel e mais Iria filmaron unha película sobre nazis, aos que Iria defendía.

Este libro non me gustou moito e póñolle un 5.

A Idade Media (I): os pobos bárbaros e o Islam

Xa sabedes que se toma a data do 476d. C, caída do Imperio Romano de Occidente, como inicio da Idade Media. Aquí tedes un vídeo interesante sobre o tema:

Para ver unha presentación sobre a arte visigótica na Península Ibérica, clicade aquí ou neste enlace.

E no século VIII chega a Hispania o Islam. Para coñecelo podedes facer estas actividades. E agora atréveste a facer esta proba e este test?

Sen dúbida, un dos edificios máis emblemáticos que nos legaron os árabes foi a Mezquita de Córdoba.

O diario vermello de Carlota

Este é o segundo libro que leo neste novo curso e titúlase O diario vermello de Carlota e a súa autora é Gemma Lienas. Trata dunha moza que se chama Carlota, á que lle gusta moito escribir. Un día decidiu ir mercar un caderno vermello para poder escribir un diario sobre a sexualidade e vai co seu amigo Flanagan. Cando lle dixo a Flanagan o que ía facer, el decidiu facer o mesmo e foron os dous mercar un caderno vermello.
Cando Carlota chegou á casa e llo contou a súa nai, ela díxolle que facía ben, xa que ela fixera outro sobre os maltratos e a violencia de xénero, ao cal ela lle chamou o diario violeta. Carlota comezou a escribir no seu caderno sobre a pubertade e puxo todo o que sabía.
Logo pensou que lle podía preguntar a súa tía, xa que ela sabía moito diso e así foi: mandoulle un correo e xa rápido llo contestou.
Carlota ultimamente non paraba de pensar en Flanagan. Un día decidiu quedar con el coa excusa do diario. Así foi ,quedaron citados nun parque.Cando chegaron, decidiron ir sentar a un sitio cómodo onde poidesen falar. Viron unha montañiña e foron para alí. Nese lugar había un montón de parellas e eles sentíronse incómodos e decidiron marchar. De alí a unha semana volveron a quedar na casa de súa nai para poder estar sós, pero saíulles mal a cousa porque ao final súa nai chegou antes do previsto e fastidiouselles todo o plan. Carlota díxolle que foran para alí para estudar. Entón a nai estivo un pouco con eles, pero decidiu marchar a facer a compra e eles foron para o sofa, xa que estarían máis cómodos. Comezaron a bicarse moi apaixoadamente. A continuación marcharon para o dormitorio e alí mantiveron relacions sexuais. Carlota non quedou totalmente satisfeita pois , ao ser a primeira vez, doeulle bastante.
Se queredes saber como acabou a relacion entre Carlota e Flanagan, só tendes que ler o libro.
A miña nota é un 7.

Os dous de sempre

Este libro esta escrito por Alfonso R. Castelao.

Este libro trata de dous rapaces, Pedriño e Rañolas, que se coñecen no colexio. O Pedriño era un larpeiro e o Rañolas un eivado físico. Un día Rañolas decide marchar da cidade polo mundo adiante para facerse un home, e Pedriño a causa de súa tía empeza a estudar para crego, logo como non valía meteuse de axudante de secretario no concello e aos dous días botárono fóra. Ao cabo dun tempo ao Rañolas regaláronlle un burro. Este atopouse cun afiador ourensán e puxéronse de camiño aos Pirineos. Pasaron a fronteira polo medio dunha alambrada, pola que o burro non podía pasar. Cando estaban no estranxeiro o burro apareceu de súpeto todo mancado, andou unhas cantas leguas e morreu. Rañolas e mais o afiador chegaron a París, alí separáronse e cada un foi polo seu lado. Ao final Pedro casou, e por causa da xente burlarse del, un día levantouse da cama pola mañá e intentou matar a sogra. Esta non morreu, e dende aquela Pedro foi respectado en todo o pobo. En cambio Rañolas que o tiña todo, traballo, cartos, etc. un día á noitiña meteuse dinamita na boca prendeu a mecha e matouse.

Este libro gustoume e por iso a miña nota e un 9.